

جزئیات مربوط به شرط نصف دارایی
توضیح نکات شرط تنصیف:
- در قوانین وضع شده، قانونی برای شرط تنصیف یا همان شرط نصف دارایی وضع نشده است و قانونا اجباری برای پرداخت نصف دارایی برای زوجه از طرف زوج وجود ندارد.
- در هشتمین صفحه سند نکاحیه نیز شرط نصف دارایی توسط سازمان ثبت اسناد کشور پیش بینی شده است و محل امضاء زوج و زوجه در سند نکاحیه یا همان قباله ازدواج مشخص شده است و اگر در این سند تنظیم شده توسط سازمان ثبت اسناد زوج یا زوجه امضایی نداشته باشند شرط نصف دارایی اعمال نمی شود که امضاء زوج در این سند مهم تر است.
- زوج یا زوجه باید اطلاعات کافی در خصوص شرط نصف دارایی داشته باشند چرا که بعد از امضاء دو طرف ادعایی در محاکم از سوی زوج یا زوجه پذیرفته نمی شود.
- شرط تنصیف در زمان طلاق توافقی یا طلاق از سوی زوجه برقرار نیست و فقط زمانی این شرط برقرار است و اعمال می شود که درخواست طلاق از سوی زوج باشد. همچنین اگر زوج بتواند سوء رفتار یا عدم تمکین از طرف زوجه را ثابت کند یا تخلفی که از جانب همسرش رخ داده را بتواند اثبات کند، در این صورت اگر تقاضای طلاق از جانب زوج هم باشد، شرط تنصیف شامل زوجه نمی شود. اموال زوج قبل از ازدواج نیز در شرط نصف دارایی محاسبه نمی شود، این شرط مشمول اموالی است که زوج بعد از ازدواج و تاریخ عقد به دست آورده است.
- در صفحه سند تنظیم شده توسط سازمان ثبت اسناد کشور این عبارت ذکر شده است: تا نصف دارایی موجود. و این عبارت بیانگر این است که در اجرای شرط نصف دارایی اموالی محاسبه می شوند که زوج بعد از عقد نکاح آنها را به دست آورده است و این اموال اگر هنگام طلاق موجود باشند، این شرط برقرار می شود یعنی اگر هنگام درخواست طلاق، اموال مرد به نام خودش نباشد، شرط تنصیف اجرا نمی شود. شرط نصف دارایی یعنی پنجاه درصد از اموال مرد. ولی این شرط در قانون از یک درصد تا پنجاه درصد متغیر است و درصد اموال نیز با تصمیم دادگاه مشخص و اجرا می شود.
- فرار از دین، جرم محسوب می شود و پرداخت دین از فرد ساقط نمی شود و در این مورد شرط نصف اموال، خروج موضوعی دارد. به این صورت که اگر زوج به عمد دارایی خودش را قبل از درخواست طلاق به نام فرد دیگری انتقال داده باشد تا زوجه از نصف اموالش سهم نبرد، جرم محسوب نمی گردد و مصداق فرار از دین نیست.
- طلب دین از مستثنیات دین مثلا مسکن که در مورد بدهی و مهریه، زوج حق دفاع از آن را دارد، در مورد شرط نصف اموال قانونی بوده و زوجه حق مطالبه از این اموال را دارد. یعنی در مورد مسکنی که زوج پس از ازدواج خریداری کرده است، حق دفاع وجود ندارد و شرط نصف دارایی شامل این مسکن می شود. در نتیجه مستثنیات دین را نمی توان از شرط نصف اموال خارج دانست.
- آیا شرط تنصیف متغیر است؟ بله. اگر این شروط برخلاف قانون نباشند می توان قبل از عقد نکاح توافق کرد و در سند ازدواج نیز باید ذکر شود. مثلا زوج و زوجه می توانند قبل از ازدواج به توافق برسند که هنگام طلاق، شرط نصف دارایی برای زوجه تعلق بگیرد یا نه. همچنین شرط نصف دارایی برای زوج هم امکان پذیر است. یعنی زوجه می تواند نصف اموال خود را بعد از طلاق به نام مرد کند. این امکان نیز وجود دارد که شرط نصف دارایی در سند نکاحیه مطرح و ثبت نشود و در این مورد محدودیتی از سوی قانون وجود ندارد.
- اگر در سند نکاحیه شرط نصف دارایی ذکر شده باشد و زوجین نیز آن را امضاء کرده باشند، هنگام درخواست طلاق از سوی زوج، زوجه باید در جلسه دادرسی مدارک لازم و لیست اموال مرد را به دادگاه تحویل بدهد تا بتواند از شرط تنصیف بهره مند شود. زوجین قبل از حضور در دادگاه برای انجام کار های طلاق باید دادخواست دیگری در قالب دعوای متقابل تنظیم کنند.
- حال این سوال پیش می آید که خانه ای که مرد قبل از ازدواج داشته و بعد از ازدواج با پول آن خانه، خانه ای دیگر خریداری می کند، شامل شرط نصف دارایی می شود یا نه؟ این موضوع بستگی به تصمیم دادگاه دارد و قاضی قضاوت می کند که خانه ای که زوج بعد از ازدواج خریداری کرده است با خانه قبلی هم سطح است یا نه. یعنی این موضوع باید ثابت شود که به اموال مرد افزوده شده است یا نه.
- دریافت نصف دارایی مرد و اجرای این شرط منوط به ثبت طلاق است، یعنی بعد از اینکه طلاق زن و مرد از جانب دادگاه ثبت شد، زن می تواند از شرط نصف دارایی بهره مند شود ولی اگر حکم طلاق با شرط تنصیف صادر شود ولی مرد طلاق را اجرا نکند، زن این شرط بهره ای نمی برد.
- در سند تنظیم شده برای شرط تنصیف، کلمه دارایی ذکر شده است نه اموال. که هم شامل اموال و هم بدهی های زوج می شود. یعنی اگر در هنگام طلاق با بررسی های لازم از سوی دادگاه بدهکاری مرد ثابت شود، شرط نصف دارایی شامل بدهی های مرد هم می شود.
- طبق قوانین وضع شده برای شرط نصف دارایی، اموالی که سهم الارث زوج میباشد، مشمول نصف دارایی نمی شود و فقط اموالی را در بر می گیرد که پس از ازدواج توسط کار و فعالیت طرفین جمع آوری شده است.
- متن موجود در قانون در مورد شرط نصف دارایی یا همان شرط تنصیف:
مطابق با شرط انجام شده توسط زوجه در عقد نکاح، هرگاه طلاق طرفین بنا به خواست زوجه نبوده و مطابق با تشخیص دادگاه درخواست طلاق به دلیل تخلف زوجه از وظایف همسری یا سوء اخلاقی و رفتاری وی نباشد، زوج موظف است که نصف دارایی های خود را که در ایام زناشویی یا زوجه به دست آورده است و یا معادل این دارایی را مطابق با نظر دادگاه، بلاعوض به زوجه منتقل نماید.